به امید دیدار

این دل، که چه ساده بسته می‌شود. خواه به دلی دیگر، خواه به نور هاشور خورده روی میز. و این دل، که چه سخت کنده می‌شود. خواه از شب‌های طولانی سرد، خواه از میز و صندلی هفت‌ساله. و این زمان، که چه سریع می‌گذرد. می‌گذرد و می‌رسد زمان بازگشت. به امید دیدار. به امید دیدار دوستانی که فرصت خداحافظی حضوری از آنها فراهم نشد. به امید دیدار در سال آینده ...