پروپزال
Published:
داشتم متنی برای پروپزالی می‌نوشتم در رابطه با استفاده از مفاهیم داده‌های حجیم (big data) و کاربرد آن در دانش اجتماعی. در بخشی از این متن نوشتم که اکنون در نقطه‌ای هستیم که با استفاده از ترکیب چند دانش می‌توان آینده بهتری را برای «بشریت» رقم زد. این جمله را که نوشتم، انگشتانم از تایپ ایستاد. انگار که خودم هم این جمله را باور نکردم، «آینده بشریت». عجب «دروغ» بزرگی. از کدام «بشر» حرف می‌زدم؟ کجای نتیجه این کار قرار هست تغییری در وضعیت آن کارگر کوره‌پزخانه ایجاد کند؟ یا دردی از دردهای کودکان سوریه‌ای بکاهد؟ یا باری از دوش آن پدر ارتیره‌ای که نمی‌داند فرزندانش کجایند بردارد؟ آیا «بشر» جمله من اینها را دربرمی‌گرفت؟ «بک‌اسپس» زدم و «بشریت» را پاک کردم و به جای آن نوشتم «ما»، مایی که سیر می‌خوریم، خوب می‌خوابیم و حرف‌های قشنگ می‌زنیم.